Rinzai Gigen

Stichter Rinzai Gigen

Rinzai Gigen is een Chinese monnik uit de 9de eeuw. Zijn leringen reisden naar Japan, om in the 13de eeuw veranderd te worden in ‘Rinzai Zen’.
Rinzai Gigen is gestorven op 10 januari 866 in China.
linchi1

“Ik kan je geen Dharma geven. Ik heel allen ziekten en ontrafel knopen.
Navolgers van de Weg, jullie komen overal vandaan, klamp je nergens aan vast.

Er is geen Boeddha, geen Dharma, geen training en geen realisatie.
Waar ren je nou zo hitsig achteraan?
Je legt een hoofd op je hoofd, blinde gekken die jullie zijn.
Je hoofd is precies daar waar het moet wezen.”

“Navolgers van de Weg, wanneer ik zeg dat er buiten je geen Dharma bestaat, begrijpen de studenten daar geen snars van en reduceren het door naarstig binnen in zichzelf te gaan zoeken.

Dan gaan ze zitten leunend tegen een muur: de tong tegen het verhemelte gedrukt en blijven zo bewegingsloos zitten.
Door zo te zitten denken ze dat het de patriarchale poort van de Boeddha-Dharma is.
Wat een enorme vergissing!

Als je de onbewegelijke staat van zijn met DIT verward, dan geef je toe dat onwetendheid je meester is.
Een oude meester zei eens: “Het is zeker beangstigend als je verdwaalt in de diepte van een donkere grot. Natuurlijk beef je over je hele lichaam.”
Maar als je de bewegelijke staat van zijn met DIT verward, met het wuivende riet en waaiende bomen dan ook heb je het aan het verkeerde eind.

Daarom, wat beweegt behoort tot het element lucht; wat niet beweegt tot het element aarde; en datgene wat zowel niet als wel beweegt heeft geen bestaan.
Als je denkt dat je het bewegende kan pakken dan houdt het zichzelf onbewegelijk. En als je denkt dat je het onbewegelijke kan pakken dan gaat het bewegen,
“Als er golven in een vijver gemaakt worden komt de vis omhoog.” Zo, mijn eerbaren, het bewegende en het bewegingsloze zijn twee vormen van omstandigheid.

De mens die de Weg werkelijk volgt is van niets afhankelijk en maakt vrij gebruik van het bewegelijke en bewegingsloze.”

(Vertaald door Irmgard Schloegl)

De meester werd uitgenodigd door een legerkamp in de buurt om deel te nemen aan een vegetarisch buffet. Bij de poort kwam hij twee officieren tegen. Toen de meester naar de ongepolijste deurpost wees vroeg hij: “Is deze deurpost heilig of werelds?” De officieren waren sprakeloos.
De meester gaf een enorme klap tegen de paal en sprak: “Wat je ook zult zeggen het blijft een houten deurpost”, en ging naar binnen.